Wie ben ik?
Nu is het de bedoeling dat ik jullie ga vertellen wie of wat ik ben.
Het probleem is dat ik mezelf nogal lastig te kaderen vind, dus ik ga het net even anders doen vandaag.
Ik ga jullie een verhaaltje vertellen.
Een verhaaltje over een willekeurige ochtend van een willekeurige jongeman.
Wat jullie daar vervolgens van maken of vinden is aan jullie.
De vogeltjes fluiten het lied van de ochtend terwijl de zon tussen een smalle spleet in de gordijnen naar binnen gluurt. In deze slaapkamer ligt een jongen op bed. En deze jongen vindt zich met behulp van de zon en het gezang van de vogels een weg terug uit de wereld van de dromen. Hij wordt zich bewust dat hij op bed ligt en beseft zich dat alles wat hij zojuist heeft meegemaakt gedroomd is. Langzaam stromen de gedachtes zijn lege hoofd binnen terwijl hij zich probeert te oriënteren in deze wereld waar hij zojuist is aangekomen. Hij zegt tegen zichzelf: ´´man, wat is mijn hoofd zwaar, lijkt wel of ik teveel gezopen heb gisteren. Maar ik heb geen druppel op.´´ Ondertussen kabbelt de gedachtestroom in zijn hoofd op een rustig tempo voort. Hij wordt zich hier bewust van en in dat moment vormt zich een lijstje in zijn hoofd. Een lijstje met dingen die hij volgens zijn hoofd vandaag moet doen. Aangezien moeten dwang is en deze jongen nog niet helemaal wakker is besluit hij het lijstje weg te doen. Hij sluit even zijn ogen en haalt diep adem en voelt hoe zijn hart zich vult met leven. Zachtjes zegt hij tegen zichzelf ´´het wordt een mooi dagje vandaag´´. Hij corrigeert zichzelf en zegt: ´´nee! Het ís een mooie dag vandaag´´. Met een glimlach op zijn gezicht en vol goeie moed probeert hij de slaap uit zijn ogen te wrijven. Hij telt af van 5 naar 0 en bij 2 gooit hij de dekens van zich af en gaat rechtop in bed zitten. Hij krabbelt wat aan zijn ongeschoren gezicht en gaat op de rand van zijn bed zitten. Terwijl hij naar rechts kijkt ziet hij zijn wekker en de tijd daarop. Terwijl de tijd langzaam tot hem doordringt beginnen zijn gedachtes te spelen. Wat een bijzonder concept is tijd. Een briljante uitvinding van de mens om de illusie van een verleden of een toekomst weer te geven. Soms staat het stil, soms lijkt het sneller of langzamer te gaan maar we geloven dat we er altijd te weinig van hebben. Of hebben we genoeg tijd maar benutten we deze niet optimaal? Wij mensen zijn ook vaak afgeleid, dat is ook niet gek als we in een wereld vol afleiding leven. Afleiding waarvan eigenlijk? Van alles wat hier en nu is uiteraard! Gniffelend om het feit dat hij zelf afgeleid werd door zijn eigen gedachtes en dat terwijl hij nota bene net uit dromenland komt.
Hij schudt zijn hoofd en staat op uit bed. Voor het eerst vandaag voelt hij de zwaartekracht van de wereld. Hoe zijn voeten de koude vloer naast zijn bed raken en het besef nog niet helemaal in zijn lichaam te zijn. Een beetje wankel beweegt hij zich naar de kamer hiernaast. Hij ploft daar op de grond en begint zijn lijf op te rekken en te strekken. Terwijl hij langzaam meer in zijn lijf aanwezig geraakt kijkt hij naar buiten en ziet hoe de zon al het mooie nog net wat mooier maakt. Alsof het een filter over de wereld heen legt die alles laat stralen. Dan krijgt hij de briljante ingeving om zometeen de natuur in te gaan. Zodat hij kan proeven hoe de kwaliteit van die omgeving verandert met behulp van dit zonlicht. Hij staat op en loopt naar beneden. Heel zachtjes want hij wil niet teveel geluid maken. Voor hij de woonkamer inloopt opent hij YouTube op zijn telefoon en typt: ´James pond 2 the bath´, klikt op het eerste filmpje wat zichtbaar is en schuift het volume omhoog. Ondertussen loopt hij glimlachend de woonkamer in begeleid door z'n muziekje. Hij kijkt naar rechts en daar zit een mooie vrouw met een flinke bos krullen aan tafel. Terwijl zij naar hem kijkt moet ze zelf ook wat gniffelen en zegt ´´Goedemorgen lief´´. Hij lacht en voelt hoe zijn lijf zich lijkt te vullen met een warme vloeistof. Vol met deze warmte kijkt hij naar de vrouw die aan tafel zit en zegt: ´Morge krul´. Dan kijkt hij naar links en ziet daar een mand staan met daarin een hond die in een onmogelijke houding ligt maar het toch voor elkaar krijgt schattig te zijn in deze positie. De jongen merkt dat er nog meer warmte en liefde door zijn lijf heen gonst. De hond wordt langzaam wakker en kijkt een beetje verbaasd maar ook afwachtend naar de jongen die inmiddels een meter van zijn mand af staat. De soundtrack van de ochtend speelt gestaag verder en nadert bijna zijn hoogtepunt. De hond weet wat er gaat gebeuren! De jongen beeld zich in dat hij op een duikplank staat. Hij steekt zijn vinger in zijn mond om deze vervolgens in de lucht te steken. Op deze manier kijkt hij of de wind gunstig staat voor het volgende dat hij wil gaan doen. Dan reikt hij met beide handen naar de lucht om vervolgens zijn armen naast zijn lichaam te spreiden om daarna een soort duikhouding aan te nemen. De jongen neemt diep adem en terwijl de soundtrack zijn hoogtepunt bereikt zet de hond zich schrap in de mand. De jongen springt omhoog en duikt face first de hondenmand in! De hond kreunt en draait terwijl hij wakker geknuffeld word door zijn beste maatje.
Goedemorgen mijn naam is Django!
Dit was een poging om 15 minuten van een willekeurige ochtend uit mijn leven te beschrijven. Kun je je voorstellen hoeveel tekst er nodig is om jullie een idee te geven van wie of wat ik ben?!
Voel je welkom in mijn atelier voor een bakje koffie of thee, dan kan ik meteen ook zien wie jij bent. Dat lijkt me veel gezelliger!
Mijn Werk
Waar ik wel wat over kan vertellen zijn mijn kunstwerken, zo leer je mij vanzelf ook wat beter kennen.
Ik heb mijzelf leren schilderen, alles wat ik maak is het resultaat van experimenteren, uitproberen, fouten maken, vallen en opstaan. Mijn groei als mens staat voorop in mijn leven. En mijn kunst groeit met mij mee. Het evolueert als het ware, net als ik. Soms gaat dat heel geleidelijk en soms heel abrupt maar het staat nooit stil. Het beweegt altijd net zoals ik altijd beweeg en verander. Ik schilder voornamelijk abstract en hierin heb ik twee verschillende hoofdstijlen, tenminste zo zie ik dat zelf: Oude stijl en nieuwe stijl.
Oude stijl is de stijl waar ik mee begonnen ben. Het is voornamelijk werk dat de grens tussen vorm en het vormloze op zoekt en deze vaak laat vervagen. Mijn inspiratie voor deze schilderijen komt rechtstreeks uit mijn eigen binnenwereld. Ik schilder altijd met muziek erbij, voornamelijk klassiek. Deze muziek kan zwaar zijn als we met ons hoofd luisteren. Maar als we met ons hart luisteren kan het ons mee op reis nemen. Meestal probeer ik het gevoel dat ik daarbij krijg in beeld uit te drukken op het doek. Soms is het heel duidelijk een beeld wat in mijzelf zichtbaar is maar veel vaker is het iets wat gaandeweg ontstaat terwijl ik schilder, intuïtief. De basis voor deze schilderijen is bijna altijd met kwast en paletmes gedaan. Deze schilderijen brengen vaak een gevoel over bij mensen.
De nieuwe stijl is zoals de naam al verraad een stijl die ik nog niet zo lang geleden ontdekt heb. Zoals ik zelf mijn eigen schaduwkant gebruik om lichter te worden en te groeien als mens, zo gebruik ik in deze stijl ook schaduw om kleuren lichter te maken of om ze meer of juist minder naar voren te brengen. Door op bepaalde plekken schaduw toe te voegen aan de basis van het schilderij kan ik ook intressante vormen creëren. Deze schilderijen zijn vaak wat organischer en lijken soms haast 3D. De achtergrond van deze werken zijn bijna altijd zwart in plaats van wit. En de basis van deze schilderijen is vaak een combinatie van kwast, paletmes en het gieten en gooien van verf. de manier waarop het gemaakt wordt is een perfecte combinatie van ratio en intuïtie. Deze schilderijen nodigen uit om langer naar te kijken en zetten mensen vaak aan het denken.
Ik maak enkel vrij werk.
Specifieke afmetingen zijn eventueel wel bespreekbaar.
Voor meer informatie over de waarde van mijn werk zie contact.